घर छोडी परदेश लाग्दा घरकै माया लाग्दो रैछ
कहिले घर फर्कूँ भन्ने रहर मनमा जाग्दो रैछ
चाहना र इच्छाहरु जिन्दगीमा धेरै थिए
जन्मघर झुप्रो नै होस् त्यही घर प्यारो लाग्दो रैछ
आमा बाबु दुखी नै हुन् तिनकै माया लाग्दो रैछ
दशैं आयो आशिष दिने वृध्द अनुहार आउँदो रहेछ
तिहार आयो बहिनीको माया सयपत्रीमा फुल्दो रहेछ
देउसी खेल्ने दौतरी दाजुभाई धेरै थिए
ती सबै संझी ल्याउँदा मन वैरागी हुँदोरहेछ
संझना त आँखाबाट आँशू बनी बग्दोरहेछ
खानु लाउनु भन्ने कुरा परिश्रमको फल रहेछ
अभाव र गरीबी त जहाँ पनि हुँदोरहेछ
जीवन के हो बुझाउने हाय!
आफ्नाहरु धेरै थिए
संझी ल्याउँदा सुख दुख मनैको सन्तोष रहेछ
मायालुको संझना ले एक्लै बस्दा रुवाउँदोरहेछ
Thursday, October 23, 2014
Tuesday, October 7, 2014
एक रात थियो भर्खरकै थियो - jitendra bardewa
एक रात थियो भर्खरकै थियो
उसँग मेरो प्रीत
म मुस्काउँदथेँ उ लजाउँदथी
त्यो रात नै उजेलो थियो
म छेउ सर्दथेँ, उ पर सर्दथी
त्यो भेट नै मौन थियो
उसँग मेरो प्रीत
म मुस्काउँदथेँ उ लजाउँदथी
त्यो रात नै उजेलो थियो
म छेउ सर्दथेँ, उ पर सर्दथी
त्यो भेट नै मौन थियो
केही भन्न खोजी उ अघि सर्दथी
तर बोली नै अल्झिदिन्थ्यो
केही भन्छु भनी म अघि सर्दथेँ
मेरो बोली नै अल्पिदिन्थ्यो
केही भन्न नपाई रात ढल्दै जाँदा
मन नमान्दै बिछोडिन्थ्यो
एक रात थियो भर्खरकै थियो
उसँग मेरो प्रीत
तर बोली नै अल्झिदिन्थ्यो
केही भन्छु भनी म अघि सर्दथेँ
मेरो बोली नै अल्पिदिन्थ्यो
केही भन्न नपाई रात ढल्दै जाँदा
मन नमान्दै बिछोडिन्थ्यो
एक रात थियो भर्खरकै थियो
उसँग मेरो प्रीत
ऊ मेरै थिई म उसकै थिएँ
यो संसार नै अर्को थियो
प्राण धड्कन्दैथ्यो
मन चंचले थ्यो
हर सुस्केरा कम्पित थियो
म हेरिदिन्थेँ ऊ झुकिदिन्थी
यो आँखाले केही भन्दथ्यो
एक रात थियो भर्खरकै थियो
उसँग मेरो प्रीत
म मुस्काउँदथेँ उ लजाउँदथी
त्यो रात नै उजेलो थियो
म छेउ सर्दथेँ, उ पर सर्दथी
त्यो भेट नै मौन थियो
Subscribe to:
Posts (Atom)